Binnenkijken bij Eddy en Dominique
06/09/2023
De kunst van het beter te doen dan in je dromen
Het zat al even in het hoofd van Dominique, en Eddy wist hoe laat het was. Want het interieur van hun huis in Geel-Larum krijgt regelmatig een update, zodat het er altijd piekfijn uitziet. Nu was het echter tijd voor een nieuwe keuken. En dan zouden ze ineens ook de wasplaats aanpakken, én de dressing waar Dominique al lang van droomde. Van ontwerp tot plaatsing van al dit mooie maatwerk deden ze beroep op hun overburen, het team van Horemans Keuken- en Meubelatelier.
Een vanzelfsprekendheid, vonden Eddy en Dominique, om bij Horemans aan te kloppen voor hun nieuwe interieurproject. “Waarom zou ik ergens anders gaan? Dat komt nog niet bij mij op!”, vertelt Dominique beslist. “Onze zetel, ons bed, de zetel in de veranda, het komt allemaal van hier aan de overkant. Hier weten we voor 100% zeker dat de prijs-kwaliteitsverhouding heel goed is, en dat we er jarenlang zorgeloos plezier van hebben. Ja, het is aan de overkant van de straat. Maar als het hier perfect is, waarom zou ik dan op een ander gaan?”
Prachtig en praktisch
In een bestaande woning is de keuken vaak klein, dus volgt er bij velen breekwerk om te ruimte groter te maken. Dat deden Eddy en Dominique niet, en eerlijk? Het is prachtig én praktisch. De verhoudingen en de werkruimte zijn precies goed. Annelies Horemans begeleidde haar buurvrouw naar de kookhoek van haar dromen.
“Het klikte direct met Annelies. Ze wist goed waar ik naartoe wilde en wat ik bedoelde. Een fornuis van Smeg en kastjes in hout, dat was sowieso mijn droom. Ik wilde ook minder kasten, zo min mogelijk eigenlijk. Ze nam me mee langs de toonzaalkeukens om naar het fornuis te gaan kijken. En toen zag ik ook die luikjes in de schouwmantel. Dat was het, hè! Ik was er direct verliefd op.”
Oog op het pronkstuk
De kiem voor de droom was gelegd. Annelies stelde voor om de oorspronkelijke opstelling van de keuken om te draaien: de kookzone op de plaats van de afwaszone. Zo zou het fornuis als pronkstuk de aandacht krijgen die het verdiende. “Je kan het wel dromen, maar het moet natuurlijk ook kunnen. Annelies drukte me wel op het hart dat ze eerst moest navragen of alles technisch mogelijk was. En enkele dagen later komt Annelies hier en zegt: “Yes, het gaat!”. En ik zei: “Yes! En mijn luikjes?” “Ja, dat kan ook!” Ik was zo blij! Hierdoor zou ik echt een heel nieuwe keuken hebben.”
“Dàt is de kunst”
“Niet te veel file gehad onderweg?’, vroegen we lachend aan de mannen als ze kwamen plaatsen.” De vrachtwagen van Horemans moest de straat maar oversteken. De plaatsers werkten twee dagen aan de keuken, twee aan de wasplaats en twee aan de dressing. Het resultaat bracht Dominique in de zevende hemel.
Het zwarte fornuis is de blikvanger in de keuken, en verhoudt zich prachtig met de houten kastdeurtjes. De gedroomde luikjes bieden plaats aan de keukenapparaten. “Ik heb wel wat zaken weggedaan die ik toch niet gebruikte. Alleen het hoogstnodige staat nu in de keuken. Onze wasplaats biedt nog meer dan genoeg plaats om extra keukenspullen op te bergen.” Een afwasmachine is er momenteel niet, maar op aanraden van Annelies zijn de voorzieningen wel gelegd, zodat het later altijd bijgeplaatst kan worden.
“Toen Annelies hier voorbijkwam, riep ik haar snel binnen, en ze was zelf verwonderd van het resultaat nu het ingericht is. Ik ben echt content, meer dan content! Ik vreesde misschien dat deze landelijke stijl alleen werkte in een groot landhuis. Maar dit? Perfect vind ik dit!”
“Ik ben zo blij, dat kan je niet geloven. Want je hebt iets in je hoofd, en als het daar dan staat, dan blijkt het nog mooier te zijn. Wel, dan denk ik: dat is de kunst: de kunst van het beter te doen dan in je dromen.”
Royale dressing met eiland
De lege slaapkamer op de bovenverdieping was de perfecte ruimte voor een dressing. En aangezien de keuken en de wasplaats aangepakt zouden worden, was dit het moment om ook deze droom te realiseren. “Ik had zelf het idee om een volledige hoek van kasten te maken, en wist wel dat ik geen wit wilde. Dat zie je al zo vaak.” Ook voor deze ruimte ging Annelies stap voor stap met Dominique aan de slag, om de best mogelijk opstelling en kleurencombinatie te kiezen. “Ik had zelf eerst geen grote spiegel in mijn hoofd, maar nu ben ik blij dat Annelies het voorstelde. Toen ze hier kwam, opperde ze ook het idee om een eiland te maken in de dressing. Zo handig! Daar ben ik nu echt blij mee. De combinatie van materialen werkt heel goed. Het blad vindt iedereen heel mooi.”
De dressing is een ideale plek om je mooiste spullen uit te stallen. “Een vriendin zei: je moet er mandjes inzetten. Ik dacht: mandjes? Als ik nu mijn mooiste schoenen daar eens zet. Het heeft wel iets, vind ik. Het is minder rommelig dan een stapel truien bijvoorbeeld. ‘Dat is hier precies een winkel’ horen we vaak als er iemand komt kijken.”
“Als ik later groot ben”
De waarheid komt vaak uit een kindermond. “Toen het dochtertje Eddy’s schoonzus hier binnenkwam, was ze betoverd. Ze zei: ‘Dominique, wat een mooie keuken! Als ik later trouw, dan wil ik ook zo’n keuken.’ De manier waarop ze dat zei, amai, dat ging recht naar mijn hart. Dat was echt plezant.”
